*Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν …
Βυθιζόμαστε κάθε μέρα και περισσότερο σε οικονομική και ψυχολογική ύφεση! Βυθιζόμαστε σε μία τεράστια μαύρη τρύπα χωρίς πάτο, χωρίς αέρα, χωρίς φως, χωρίς ελπίδα…

*Ερώτημα
ΜΕΤΑ και τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, να ρωτήσουμε το εξής: Αλλάζουμε πρωθυπουργό για να εφαρμόσει νέα πολιτική ή ψάχνουμε νέο πρόσωπο που θα εφαρμόσει την ίδια πολιτική; Β.Κ.
Πηγή: www.eleftheria.gr/index.asp

*New York Times: "Η Ελλάδα, το λίκνο της δημοκρατίας, κλονίζει τον πλανήτη." του Μαρκ Μαζάουερ*
Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ίσως προκαλεί έκπληξη που αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή. Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα.
Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από τη φυλακή της αυτοκρατορίας.
Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. "Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου", έγραψε ο Σέλεϊ στο ποίημά του "Ελλάς", "το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε!"
Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της.

Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην "ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη" στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική, εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο.
Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.
Η ελληνο - τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Άξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο - ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα.
Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο τον Απόστολο Σάντα και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει. Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή.
Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις. Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου. Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης.

Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη - μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον. Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή.
Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ένωση. Προανήγγειλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του '90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη.
Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ένωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή. Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του '90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα θέσει το ερώτημα: "ποιό θα είναι το μέλλον της ηπείρου;".

Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη - κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα. Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.
* Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας, καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ.
Πηγή:www.pressinaction.gr/politiki/item/2033-new-york-times-i-ellada-likno-tis-dimokratias-klonizei-ton-planiti

*Συν 25 εκατομμύρια ευρώ για ένταξη νέων έργων στην Περιφέρεια Θεσσαλίας.
Επιτεύχθηκε σε συμφωνία με το Υπουργείο Ανάπτυξης και το Υπουργείο Περιβάλλοντος η εισροή πρόσθετων πόρων στη Θεσσαλία ύψους περίπου 25 εκ. ευρώ. Κ. Αγοραστός: «Καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για πρόσθετους πόρους στη Θεσσαλία»
Συγκεκριμένα :
- Η Διαχειριστική Αρχή της Θεσσαλίας έχει επιτύχει τον στόχο «ν+3» που ισχύει για το 2011.
- Η πορεία των δημοσίων έργων του Προγράμματος της Θεσσαλίας είναι άκρως ικανοποιητική
- Η ωριμότητα νέων έργων για ένταξη, είναι υπερεπαρκής για τους πόρους του Προγράμματός μας
- Η πρόοδος των δαπανών είναι σταθερά αυξανόμενη
- Η Θεσσαλία παρέχει τα εχέγγυα για πρόσθετη και έγκαιρη απορρόφηση πόρων
Αντίστοιχα το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ε.Π.ΠΕΡ.Α.Α. του Υπουργείου Περιβάλλοντος έχει σημαντική υστέρηση δαπανών, λόγω βεβαίως της φύσης των έργων του (μεγάλα έργα που καθυστερούν να δώσουν δαπάνες, έργα Βιολογικών και Απορριμμάτων με 1ο υποέργο μελέτη – άρα καθυστέρηση δαπανών κ.α.)
Μετά από αυτά η Περιφέρεια Θεσσαλίας εκχωρεί (μεταφέρει) έργα Προϋπολογισμού περίπου 25 εκ. ευρώ με δαπάνες 15 εκ. ευρώ περίπου σήμερα, στο Πρόγραμμα ΕΠΠΕΡΑΑ και απελευθερώνει αντίστοιχα πόρους 25 εκ. ευρώ από το Πρόγραμμα της Θεσσαλίας, για ένταξη νέων έργων, δεδομένης της στενότητας πλέον των διαθέσιμων πόρων στο Πρόγραμμά μας.
Σημειώνεται ότι, το ποσό των 15 εκ. ευρώ δαπάνες που εκχωρείται συναθροίζεται στο στόχο Μνημονίου των 40 εκ. ευρώ που ισχύει για τη Θεσσαλία.
Παράλληλα, όπως ανέφερε ο κ. Αγοραστός, «ζητάμε, είμαστε σε φάση οριστικοποίησης διαπραγματεύσεων και για το λόγο αυτό θα υπάρξει πολύ σύντομα σχετική σύσκεψη στο Υπουργείο, ποσό της τάξης των 40 εκ. ευρώ από το ΕΠΠΕΡΑΑ για έργα Απορριμμάτων στη Θεσσαλία (επεξεργασία βιοαποδομίσιμων: το τελευταίο και μοναδικό στάδιο έργων, που δεν έχει υλοποιηθεί ακόμα στη Θεσσαλία από τα έργα του Περιφερειακού Σχεδιασμού Στερεών Αποβλήτων κ.α. σχετικά έργα)».

*Γερμανικές συμβουλές με βάση το γερμανικό «Καλλικράτη»
Απλές συμβουλές για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους, βάσει του γερμανικού «Καλλικράτη», έδωσαν οι γερμανοί αυτοδιοικητικοί στους έλληνες συναδέλφους τους, κατά τη 2η Ελληνογερμανική Συνάντηση (η 3η θα γίνει στη Θεσσαλονίκη), στο πλαίσιο της 8ης Έκθεσης για την Τοπική Αυτοδιοίκηση «Polis 2011», καλώντας τους να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη για τα δικαιώματά τους.
Οι συμβουλές της γερμανικής πλευράς μπορεί να φαίνονται απόλυτα λογικές, όμως τα ζητήματα εφαρμογής τους στην ελληνική πραγματικότητα εγείρουν περισσότερα ερωτηματικά.
Ειδική επιτροπή για αξιολόγηση επιπτώσεων νόμων στους ΟΤΑ
Εξηγώντας ένα απλό παράδειγμα από τη Γερμανία, το μέλος του Συμβουλίου Ελέγχου Ισχύος Κανόνων Δικαίου Χένινγκ Κράιμπομ (Henning Kreibohm) ανέφερε ότι εδώ και πολλά χρόνια η γερμανική κυβέρνηση αναζητούσε τρόπους για να βοηθήσει τις επιχειρήσεις να γίνουν πιο ανταγωνιστικές.
Παρά τις σθεναρές αντιστάσεις που συνάντησε, μια ειδική επιτροπή που συστάθηκε για να αξιολογεί τις επιπτώσεις των νόμων στο έργο των υπουργείων πρότεινε να μετρηθεί το ακριβές ποσό με το οποίο επιβαρύνονται οι επιχειρήσεις κατά την θέσπιση, ίδρυση και λειτουργία τους. Στη συνέχεια, με απόφαση της κυβέρνησης αυτό μειώθηκε στο ένα τέταρτο δημιουργώντας στους κρατικούς φορείς έναν ιδιαίτερο ζήλο για να πετύχουν περισσότερη ανάπτυξη.
Σε αυτό το πνεύμα, θα μπορούσε να γίνει και στην Ελλάδα μια αντίστοιχη επιτροπή που να αξιολογεί τις επιδράσεις της νομοθεσίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Θα μπορούσε επίσης να ισχύσει κάτι ακόμη: οι ΟΤΑ να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη για να υπερασπιστούν τα δίκαιά τους.
Όπως επισήμανε ο εκπρόσωπος του Γερμανικού Συμβουλίου Δήμων και Περιφερειών Ευρώπης Χέρμαν Τζόζεφ Πέλγκριμ (Hermann Josef Pelgrim), αυτό συμβαίνει συχνά στη Γερμανία, ενώ πρόσφατα δικαστήριο ανάγκασε το κράτος να δώσει περισσότερα χρήματα στην Αυτοδιοίκηση για συγκεκριμένο λόγο.
Γερμανοί: Εφαρμόζονται οι νόμοι;
Οι εκπρόσωποι της γερμανικής Αυτοδιοίκησης, που συμμετείχαν στη 2η Ελληνογερμανική Συνάντηση (η 3η θα γίνει στη Θεσσαλονίκη), ρώτησαν τους έλληνες αιρετούς τους κατά πόσο εφαρμόζονται οι νόμοι στη χώρα.
Η απάντηση ήρθε από τον δήμαρχο Κοζάνης Λάζαρο Μαλούτα, ο οποίος είπε χαρακτηριστικά: «Λέμε συχνά στην Ελλάδα ότι χρειαζόμαστε έναν μόνο νόμο: εκείνον που θα λέει ότι πρέπει να εφαρμοστούν όλοι οι νόμοι. Την ίδια στιγμή, όμως, αν εφαρμόζονταν όλοι οι νόμοι, τότε δε θα λειτουργούσε τίποτε στη χώρα».
Συγκρίσεις...
Στην Ελλάδα, η Αυτοδιοίκηση συμμετέχει στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν της χώρας με 3%, στη Γερμανία με 25%. Στην Ελλάδα, χρειάστηκαν μήνες για να προσαρμοστεί η Αυτοδιοίκηση στα νέα δεδομένα του «Καλλικράτη». Στη Γερμανία, υπάρχει ειδικός φορέας, η Γερμανική Εταιρεία για τη Διεθνή Συνεργασία, που βοηθά κάθε υπουργείο σε οποιαδήποτε διαδικασία αναδιάρθρωσης προσωπικού και αρμοδιοτήτων. Στην Ελλάδα, οι εξαρτήσεις από την κεντρική εξουσία είναι μεγάλες και οι δομές της γραφειοκρατίας δαιδαλώδεις. Στη Γερμανία, οι δήμοι έχουν μεγάλη ευελιξία στη λήψη αποφάσεων, ενώ μόνον το 10% των εσόδων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης προέρχεται από το κράτος.
Έλληνες και Γερμανοί αυτοδιοικητικοί συμφώνησαν στην ανάγκη μιας νέας λογικής στην οργάνωση και λειτουργία του κράτους ώστε να συντονίζονται καλύτερα οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες, να αξιοποιείται αποτελεσματικότερα το προσωπικό των δήμων και να παράγεται ανάπτυξη προς όφελος κάθε περιοχής.
Πηγή: http://www.aftodioikisi.gr/proto_thema/proto_thema_ipourgeia/15460

*’’Τα 14 Άρθρα του Συντάγματος που καταπατά η Κυβέρνηση’’, του συντοπίτη μας Αντώνη Μουτσέλο.
Επειδή ζούμε σε καιρούς επικίνδυνους όπου το τοπίο είναι θολό προκαλώντας σύγχυση παρά κατανόηση, παρουσιάζονται με κοινό νου και απλή λογική, τα άρθρα του Συντάγματος τα οποία η Κυβέρνηση είτε παραβαίνει ή αγνοεί επιδεικτικά.
Άρθρο 1 παρ. 3 Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό και υπάρχουν υπέρ αυτού...
Οι συμβάσεις παραχώρησης δημοσίων αγαθών σε ιδιωτικές εταιρίες, βλέπε διόδια, θα έπρεπε να εξασφαλίσουν ότι η τιμολογιακή τους πολιτική δεν θα λειτουργεί εις βάρος του Λαού. Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν γίνονταν ιδιωτικοποιήσεις χωρίς εξασφάλιση της προστασίας του Λαού, σημαίνει ότι έχουν παραχωρηθεί κρατικές εξουσίες εις βάρος κι όχι υπέρ του Λαού.
Άρθρο 4 παρ. 5 Οι (…) πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους.
Περισσότερα στο άρθρο:tvxs.gr/news/user-post/ta-14-arthra-toy-syntagmatos-poy-katapata-i-kybernisi

***Η φωτογραφία είναι του Τάσου Ανθουλιά, τραβηγμένη την Παρασκευή 4/11/2011 ημέρα της κρίσιμης ψηφοφορίας κι απαθανατίζει τους εθνοπατέρες στα έδρανα του Ελληνικού Κοινοβουλίου. www.facebook.com/#!/photo.php

Άρθρα του ίδιου συντάκτη